قسمت ششم از مجموعه فیلم‌های «جیغ» دومین سه‌گانه از این مجموعه فیلم ماندگار و مدرن ژانر وحشت را تکمیل کرد. با روح جدیدی که به این فرنچایز دمیده شد، طرفداران ژانر وحشت بیش از پیش محتاج فیلم‌هایی از ژانر محبوب خود هستند تا بازراهاندازی شوند. گیرمو دل‌تورو در حال ساختن بازراه‌اندازی‌هایی از فیلم‌های «فرانکنشتاین» با بازی اندرو گارفیلد در نقش هیولا است.ساختن چنین آثاری سبب می‌شود که طرفداران ژانر وحشت بار دیگر سراغ فیلم‌های کلاسیک و ماندگار این ژانر برگردند و ظرفیت‌های بالقوه‌ی دیگر فیلم‌های این ژانر برای بازراهاندازی را پیدا کنند.
در سال ۲۰۱۷ استودیوی فیلم‌سازی یونیورسال خبر از ساخته‌شدن تعدادی فیلم داد که قرار بود با یکدیگر «جهان تاریک» (Dark Universe) این استودیو را تشکیل بدهند، اما شکست مفتضحانه‌ی بازراهاندازی فیلم «مومیایی» در باکس‌آفیس سبب شد تا این فرنچایز برای مدتی نامعلوم به قفسه‌ی فیلم‌های خاک‌خورده بازگردد. با گیرمو دل‌تورو که از داستان اصلی مری شلی برای هدایت پروژه‌ی ساخت این فیلم استفاده می‌کند، به نظر جای بیشتری برای دیگر فیلم‌های کلاسیک ژانر وحشت وجود دارد تا آن بازراهاندازی را که مستحق آن هستند، به دست بیاورند.
۱۰. کارناوال ارواح (Carnivals of Souls)
محصول: ۱۹۶۲
کارگردان: هرک هاروی
این فیلم تریلر روان‌شناختی درباره‌ی زنی جوان است که به دنبال زندگی جدیدی است و به یک کارناوال متروک کشیده می‌شود. این فیلم در سال ۱۹۹۸ از نو ساخته شد اما نتوانست مخاطبان خود را راضی کند.
طرفدران ژانر وحشت منتظر تماشای چندین فیلم تریلر در سال ۲۰۲۳ هستند، پس زمان بسیار مناسبی است که «کارناوال ارواح» بازراهاندازی خود را داشته باشد که داستانی ترسناک در بطن خود دارد. جلوه‌های ویژه با گذشت زمان پیشرفت کرده‌اند و این مسئله می‌تواند نقطه‌ی مثبتی برای بازراهاندازی این فیلم باشد و در خدمت آن عمل کند و به حال و هوای ترسناک آن جذابیت بیشتری ببخشد.
۹. عروس فرانکنشتاین (The Bride of Frankenstein)
محصول: ۱۹۳۵
کارگردان: جیمز ویل
با بازراهاندازی «فرانکنشتاین» که به زودی از راه می‌رسد، روند طبیعی این فرنچایز به این شکل خواهد بود که باید جانی دوباره به «عروس فرانکنشتاین» بخشید. عروس این هیولای مخوف برای نسل‌های متمادی به عنوان نمادی از ژانر وحشت مطرح بوده اما باز هم مستحق فیلم جدیدی است که شخصیت او را در نقطه‌ی کانونی فیلم قرار دهد.
در سال ۲۰۲۰ نویسندگان بازراهاندازی این اثر تایید کردند که «عروس فرانکنشتاین» به رغم نابودی «جهان تاریک» استودیوی یونیورسال فیلم جدید خود را خواهد داشت. با این حال از آن زمان تا به امروز هیچ خبر جدیدی از این فیلم به بیرون درز نکرده است. با چندین چهره‌‌ی مد نظر برای قبول نقش این کاراکتر گویا وقت آن فرا رسیده است که بار دیگر عروس وحشتناک و محبوب به عرصه‌ی پرده‌ی بزرگ سینما بازگردد.
۸. مرد گرگ‌نما (The Wolf Man)
محصول: ۱۹۴۱
کارگردان: جورج واگنر
فیلم‌های گرگ‌نمایی غلو‌شده نماد‌هایی از ژانر وحشت را در خود دارند که طرفداران هنوز هم عاشقش هستند. به رغم اینکه هزاران فیلم گرگ‌نمایی برای انتخاب وجود دارد، طرفداران ژانر وحشت هنوز هم از فکر آدمی که به گرگینه تبدیل می‌شود و زندگی دوگانه‌ای دارد، نمی‌توانند بیرون بیایند و از دیدن آن سیر نمی‌شوند. در حالی که طرفداران ژانر وحشت در تلاش هستند که قالب گذشته‌ی این فیلم را بشکنند و طرحی نو در اندازند، فیلم کلاسیک «مرد گرگ‌نما» هنوز هم امروز سر پا است و محتاج یک بازراهاندازی است.
این فیلم به اندیشه و مفهوم ساده‌ی انسانی که گرگینه‌ی دیگری او را گاز می‌گیرد، متکی است. این اثر با فیلم‌هایی که با ساختاری پیچیده می‌خواهند ایده‌های متفاوتی درباره‌ی تبدیل‌شدن به گرگینه مطرح کنند، تفاوتی اساسی دارد. با بازگشت به مفاهیم اولیه‌ی این دسته از فیلم‌ها، «مرد گرگ‌نما» می‌تواند به مخاطب خود یک فیلم گرگینه‌ای خوب بدهد که بتواند عصر فیلم‌های آن دوران را تداعی کند و آن را احیا کند.
۷. بچه‌ی رزماری (Rosemary’s Baby)
محصول: ۱۹۶۸
کارگردان: رومن پولانسکی
«بچه‌ی رزماری» وقتی که عرضه شد، یک اتفاق در ژانر وحشت به شمار می‌آمد که شاید به این دلیل است که هیچ استودیوی فیلم‌سازی تا به امروز تلاشی برای ساخت مجدد این فیلم نکرده است. با این حال ایده‌ی زنی که فرزند شیطان را به دنیا می‌آورد، مثل سال ۱۹۶۸هنوز هم مهیج است.
فیلم اصلی در زمان خودش جلوه‌های ویژه‌ی فوق‌العاده‌ای داشت اما جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری جدید و جلوه‌هایی که می‌توانند در صحنه‌های خیالی به کار گرفته شوند، بازراهاندازی «بچه‌ی رزماری» را به اثری وحشتناک‌تر تبدیل خواهد کرد. بازراهاندازی این فیلم نسل جدیدی را به «بچه‌ی رزماری» معرفی خواهد کرد، از آنجایی که عده‌ی زیادی از طرفداران حال حاضر ژانر وحشت در زمان عرضه‌ی فیلم هنوز به دنیا نیامده بودند.
۶. موجودی از باتلاق سیاه (Creature from the Black Lagoon)
محصول: ۱۹۵۴
کارگردان: جک آرنولد
این فیلم کلاسیک ژانر وحشت از نبود لباس‌‌های منحصر فیلم‌های ترسناک و جلوه‌های ویژه در آن زمان رنج می‌برد و می‌تواند با یک بازراهاندازی به موفقیت بزرگی برسد. به عنوان یکی از نمونه‌های شاخص فیلم‌های ترسناک از استودیوی یونیورسال، این فیلم می‌تواند با بقیه‌ی آثار ترسناک مثل «مرد نامرئی» و فیلم آینده‌ی «فرانکنشتاین» همراه شود.
چهره‌پردازی ویژه‌ی کامپیوتری راه درازی را از زمان سال ۱۹۵۴ طی کرده است. این پیشرفت‌های فناوری می‌تواند به فیلم‌هایی نظیر این اثر کمک کند تا مخاطبان عصر جدید هم به همان اندازه‌ی سال‌های پیشین بترسند.
۵. چه بر سر بیبی جین آمد؟ (?What ever happened to baby Jane)
محصول: ۱۹۶۲
کارگردان: رابرت آلدریچ
این فیلم برای زمان خودش اثر آزاردهنده‌ای بود و هنوز هم لرزه به اندام طرفداران ژانر وحشت می‌اندازد. از آنجا که دو خواهر علیه یکدیگر دسیسه می‌چینند، این سوال را در ذهن تماشاگران ایجاد می‌کند که کدام خواهر دست بالا را دارد و می‌تواند آخر سر نقشه‌ی خود را عملی کند و از دست خواهر دیگر خلاص شود.
این ایده هنوز هم مهیج است، به این دلیل که عضو خانواده‌ای که علیه دیگری توطئه می‌چیند، از یک فیلم اسلشر آغشته به خون ترسناک‌تر است. این فیلم ترکیبی بی‌نقص از اغراق و تعلیق است که بیشتر فیلم‌های ترسناک روی آن سرمایه‌گذاری نمی‌کنند که آن را به سوژه‌ای مناسب برای برداشتی مدرن از آن تبدیل می‌کند.
۴. پسران گمشده (The Lost boys)
محصول: ۱۹۸۷
کارگردان: جوئل شوماخر
سریال‌های مدرن تلویزیون درباره‌ی خون‌آشام‌ها مشتریان خوبی برای خودشان پیدا کرده‌اند، اما فیلم‌های ترسناک در ساخت فیلم‌هایی درباره‌ی آدم‌هایی که خون می‌مکند، به خصوص در ژانر وحشت، یک قدم به عقب برگشته‌اند. «پسران گمشده» در آن زمان توانست نماد‌های آثار کلاسیک خون‌آشامی را احیا کند و آن‌ها را دگرگون کرد تا با وجوه زیبایی‌شناختی دهه‌ی هشتاد و ترس عمومی رایج در میان مردم در آن زمان سازگار شود.
این کار می‌تواند با اقتباسی مدرن هم اتفاق بیفتد، جایی که گروهی از نوجوانان وحشت را به تن شهر انداخته‌اند و اعضای جدیدی را به گروه بدجنس خود اضافه می‌کنند و این کار با گذشت زمان هنوز هم ترسناک است. این فیلم بازیگران درجه‌یکی در آن زمان داشت که طبیعتا برای بازراهاندازی این فیلم هم یک ضرورت محسوب می‌شود و این کار کمک می‌کند که طرفداران جدید ژانر وحشت به سمت این فیلم کشیده شوند.
۳. خاندان آشر (The House of Usher)
محصول: ۱۹۶۰
کارگردان: راجر کورمن
به عنوان یکی از پیشگامان تریلر‌های روان‌شناختی، جای شگفتی است که آثار بیشتری از ادگار آلن پو به فیلم‌های هراس‌انگیز تاثیرگذار تبدیل نشده‌اند و از آن‌هایی که فیلمی هم ساخته شده، بازراه‌اندازی‌ای عرضه نشده است. «خاندان آشر» یکی از معدود آثار ادبی نوشته‌شده توسط پو است که فیلمی بر اساس آن ساخته شده است اما می‌تواند یک بازراهاندازی مدرن هم داشته باشد.
خانه‌های جن‌زده در چند سال اخیر نتوانسته‌اند بیش از کار‌هایی که سریال «تسخیر‌شدن خانه‌ی هیل» کرده است، فراتر بروند. این فیلم در سال ۲۰۰۶ بازراهاندازی شد اما مخاطبان روی خوشی نسبت به آن نشان ندادند و خیلی از طرفداران ژانر وحشت آن را فراموش کرده‌اند. با مقید‌بودن به زمان‌بندی اصلی و حال و هوای عمارت بزرگ و ضدقهرمان فیلم، بازراهاندازی «خاندان آشر» می‌تواند محبوبیت پو را بار دیگر بازگرداند.
۲. جن‌گیر (The Exorcist)
محصول: ۱۹۷۳
کارگردان: ویلیام فریدکین
به عنوان یکی از عجیب‌ترین و ترسناک‌ترین کاراکتر‌‌های کودک در فیلم‌های ترسناک، رگان از فیلم «جن‌گیر» هنوز هم بعد از گذشت ۵۰ سال مخاطبان خود را می‌ترساند. «جن‌گیر» با استفاده‌ی از جلوه‌های ویژه‌ی منحصر‌به‌فرد خود در آن زمان و وجود این حقیقت که بچه‌ی جن‌زده می‌تواند حتی سرسخت‌ترین طرفدار ژانر وحشت را بترساند، توانست به موفقیت دست پیدا کند.
با این اوصاف، نماد‌های مورد استفاده در «جن‌گیر» هنوز هم سر پا هستند که آن را به انتخابی مناسب برای بازراهاندازی تبدیل می‌کند. کاراکتر‌‌های با سن کم و کودک با فیلم‌هایی مثل «مگان» و «موروثی» در نقطه‌ی کانونی فیلم‌های ترسناک قرار گرفته‌اند و توانسته‌اند محبوبیت خوبی کسب کنند و نگاه‌ها را به سمت خود خیره کنند. کاراکتر جدید رگان به طرفداران ژانر وحشت این را یاد‌آوری می‌کند که او هنوز هم یکی از ترسناک‌ترین شخصیت‌ها در تاریخ فیلم‌های ترسناک است در حالی که جانی دوباره به وجود تسخیر‌شده‌ی شیطانی خود می‌بخشد.
۱. پرندگان (The Birds)
محصول: ۱۹۶۳
کارگردان: آلفرد هیچکاک
این فیلم یکی از آثار شاخص ژانر وحشت به شمار می‌آید و یکی از بهترین کار‌های کارگردان شهیر سینما یعنی آلفرد هیچکاک. مثل بسیاری از فیلم‌های دهه‌ی ۱۹۶۰، اندیشه‌ی عمومی فیلم می‌تواند به سادگی به عنوان پیرنگ یک برداشت ترسناک مدرن مطرح شود.
طبیعت ضدقهرمان متداولی در فیلم‌های ترسناک مدرن نیست به این دلیل که آثار ژانر وحشت متکی به قاتلان نقاب‌پوش و امراض ریز و درشتی هستند که خیلی سریع شیوع پیدا می‌کنند و مردم عادی را به زامبی‌ها تبدیل می‌کنند. با این اوصاف بازراهاندازی «پرندگان» در قیاس با فیلم‌های جدید این ژانر می‌تواند حس تازه‌ای داشته باشد، حتی با این حال با که ایده‌ای قدیمی طرفیم.
منبع: CBR
